natarcie

natarcie (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) odprzym. od nacierać

(1.2) wojsk. zaczepny manewr wojenny z zamiarem rozbicia wojsk przeciwnika i opanowania jego terenu; zob. też natarcie w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	natarcie
dopełniacz	natarcia
celownik	natarciu
biernik	natarcie
narzędnik	natarciem
miejscownik	natarciu
wołacz	natarcie

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	natarcie	natarcia
dopełniacz	natarcia	natarć
celownik	natarciu	natarciom
biernik	natarcie	natarcia
narzędnik	natarciem	natarciami
miejscownik	natarciu	natarciach
wołacz	natarcie	natarcia

przykłady:

(1.1) Natarcie komuś uszu śniegiem to głupi dowcip.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) atak, ofensywa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nacieranie n, tarcie n, tarcica ż

czas. nacierać ndk., natrzeć dk., trzeć ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: