planetarny

planetarny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌplãnɛˈtarnɨ], AS: [plãnetarny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący planet; taki, który jest właściwy, charakterystyczny dla planet

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	planetarny		planetarna	planetarne	planetarni	planetarne
dopełniacz	planetarnego		planetarnej	planetarnego	planetarnych
celownik	planetarnemu		planetarnej	planetarnemu	planetarnym
biernik	planetarnego	planetarny	planetarną	planetarne	planetarnych	planetarne
narzędnik	planetarnym		planetarną	planetarnym	planetarnymi
miejscownik	planetarnym		planetarnej	planetarnym	planetarnych
wołacz	planetarny		planetarna	planetarne	planetarni	planetarne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) układ planetarny • drogi planetarne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. planeta ż, planetarium n, planetologia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) فلكي
• białoruski: (1.1) планетарны
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) плянэтарны
• bułgarski: (1.1) планетарен
• chorwacki: (1.1) planetarni
• francuski: (1.1) planétaire
• kataloński: (1.1) planetari
• rosyjski: (1.1) планетарный
• szwedzki: (1.1) planetarisk
• ukraiński: (1.1) планетарний
• włoski: (1.1) planetario

źródła: