plotkarz

Podobna pisownia: płotkarz

plotkarz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈplɔtkaʃ], AS: [plotkaš], zjawiska fonetyczne: wygł.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się plotkami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plotkarz	plotkarze
dopełniacz	plotkarza	plotkarzy
celownik	plotkarzowi	plotkarzom
biernik	plotkarza	plotkarzy
narzędnik	plotkarzem	plotkarzami
miejscownik	plotkarzu	plotkarzach
wołacz	plotkarzu	plotkarze

przykłady:

(1.1) Stryj Marian to straszny plotkarz, wszystko o wszystkich musi wiedzieć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gaduła, pierdoła, daw. plotuśnik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plotka ż, ploteczka ż, plotkarstwo n, plotkowanie n

forma żeńska plotkarka ż, zgrub. plotkara ż

czas. plotkować ndk.

przym. plotkarski

przysł. po plotkarsku, plotkarsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gossiper, gossipmonger, flibbertigibbet
• arabski: (1.1) ثرثار m
• białoruski: (1.1) пляткар m
• bułgarski: (1.1) клюкар m
• duński: (1.1) rygtesmed w
• esperanto: (1.1) klaĉulo, klaĉisto, onidirulo
• francuski: (1.1) cancanier m
• hiszpański: (1.1) cotilla m, chismoso m, correveidile m
• jidysz: (1.1) קיפּלער m (kipler)
• kazachski: (1.1) өсекші
• niemiecki: (1.1) Klatschmaul n
• rosyjski: (1.1) спле́тник m
• ukraiński: (1.1) пліткар m
• węgierski: (1.1) pletykás
• włoski: (1.1) chiacchierone m, linguacciuto m, lingua lunga, portavoce m

źródła: