posterunek

posterunek (język polski)

wymowa:

^ⓘ, IPA: [ˌpɔstɛˈrũnɛk], AS: [posterũnek], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miejsce pełnienia straży lub służby

(1.2) siedziba policji lub żandarmerii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	posterunek	posterunki
dopełniacz	posterunku	posterunków
celownik	posterunkowi	posterunkom
biernik	posterunek	posterunki
narzędnik	posterunkiem	posterunkami
miejscownik	posterunku	posterunkach
wołacz	posterunku	posterunki

przykłady:

(1.1) Kapral zabronił im opuszczania posterunku.

(1.2) Milicja zabrała Zbycha na posterunek.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kolej. posterunek bocznicowy / celny / następczy / odgałęźny / odstępowy / osłonny / pomocniczy / ruchu / techniczny / zapowiadawczy

(1.2) posterunek milicji / policji / SOK / żandarmerii

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. posterunkowy

rzecz. posterunkowy mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Postierung

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) post
• esperanto: (1.1) posteno
• rosyjski: (1.1) пост m

źródła: