przekupka

przekupka (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɛˈkupka], AS: [pšekupka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. kobieta zajmująca się drobnym handlem

(1.2) pot. przen. głośna i kłótliwa kobieta

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przekupka	przekupki
dopełniacz	przekupki	przekupek
celownik	przekupce	przekupkom
biernik	przekupkę	przekupki
narzędnik	przekupką	przekupkami
miejscownik	przekupce	przekupkach
wołacz	przekupko	przekupki

przykłady:

(1.1) Przekupka głośno wykłócała się z klientem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) handlarka, straganiarka

(1.2) kumoszka, szczekaczka

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) plotkarka, gaduła

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przekup m, przekupstwo n, przekupność ż, przekupywanie n, przekupienie n

forma męska przekupień m, przekupnik m

zgrub. przekupa ż

czas. przekupywać ndk., przekupić dk.

przym. przekupny

związki frazeologiczne:

trajkotać jak przekupka

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) гандлярка ż
• duński: (1.1) torvekone w

źródła: