trzonek

trzonek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈṭʃɔ̃nɛk], AS: [ṭšõnek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) uchwyt, rękojeść jakiegoś narzędzia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trzonek	trzonki
dopełniacz	trzonka	trzonków
celownik	trzonkowi	trzonkom
biernik	trzonek	trzonki
narzędnik	trzonkiem	trzonkami
miejscownik	trzonku	trzonkach
wołacz	trzonku	trzonki

przykłady:

(1.1) Nóż lepiej wziąć za trzonek niż za ostrze.

składnia:

kolokacje:

(1.1) trzonek łopaty / młotka / noża / siekiery

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzon m, trzonowiec mrz/mzw

przym. trzonowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) handle
• kaszubski: (1.1) rączka ż, sztil m, chwët m, uchwôt m
• łaciński: (1.1) stilus m
• łotewski: (1.1) kāts m
• rosyjski: (1.1) рукоятка ż, древко n
• szwedzki: (1.1) skaft n
• wilamowski: (1.1) śtejł m
• włoski: (1.1) manico m

źródła: