wagonowy

wagonowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvaɡɔ̃ˈnɔvɨ], AS: [vagõnovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący wagonu, znajdujący się w wagonie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wagonowy		wagonowa	wagonowe	wagonowi	wagonowe
dopełniacz	wagonowego		wagonowej	wagonowego	wagonowych
celownik	wagonowemu		wagonowej	wagonowemu	wagonowym
biernik	wagonowego	wagonowy	wagonową	wagonowe	wagonowych	wagonowe
narzędnik	wagonowym		wagonową	wagonowym	wagonowymi
miejscownik	wagonowym		wagonowej	wagonowym	wagonowych
wołacz	wagonowy		wagonowa	wagonowe	wagonowi	wagonowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W barze wagonowym podają całkiem dobrą kawę, chcesz jedną?

składnia:

kolokacje:

(1.1) oś wagonowa • bufor wagonowy • bar wagonowy • dostawy wagonowe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wagon m

zdrobn. wagonik m

związki frazeologiczne:

wczasy wagonowe • literatura wagonowa

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) вагонны
• bułgarski: (1.1) вагонен
• rosyjski: (1.1) вагонный
• słowacki: (1.1) vozňový
• ukraiński: (1.1) вагонний

źródła: