Вербут

Ве́рбут (Вэрбут, Вірбут), Ве́рбат — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Werboto
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Wero + Boto
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Вербат, Вэрбут, Вірбут
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Вербут»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Вербота або Варбота (Werboto^[1], Warboto) — імя германскага паходжаньня^[2]. Іменная аснова -вер- (-вар-, -вір-) (імёны ліцьвінаў Вірбольт, Вірконт, Вірмонт; германскія імёны Virboldus, Werecundus, Vermunt) паходзіць ад германскага *war(j)a-, war(i)n 'абарона'^[3], а аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) — ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')^[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: панъ Лесота воевода Кременецкій и его брать Вербота Ставишинъ (25 ліпеня 1361 году)^[5][6]; панъ Петрашъ Верботичь (20 верасьня 1464 году)^[7]; Вирбут Ромеикович (1 ліпеня 1542 году)^[8]; подъ тою пущею Веленскою, у въ угле, отъ села королевского отъ Вирбутовичъ (23 сьнежня 1558 году)^[9]; Wierbutowicz (1671—1681 гады)^[10]; Zygmunt Wirbutt (6 лютага 1764 году)^[11]; Dominik Wirbut (7 лютага 1780 году)^[12]; Anna Wierbot (1797 год)^[13]; Marianna Werbut (1836 год)^[14][a].

Носьбіты

• Вярбота Ставішын — брат ваяводы крамянецкага Лясоты, які ўпамінаецца ў 1361 годзе
• Пятраш Вярбоціч — астроскі баярын, які ўпамінаецца ў 1464 годзе

Вербуты — літоўскі шляхецкі род^[18].

На тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Варбут у летувізаванай форме^[19].

У XVI ст. існавала «зямліца» Вірбуцішкі (Вирбутишки) у Жамойцкім старостве^[20].

Глядзіце таксама

• Вера
• Бота

Заўвагі

1. Таксама:

   • Сьвірбут: Jakub Swirbut (31 сакавіка 1681 году)^[15] (параўн.: Dawid Żminigajło Jawgiel, т. б. z Minigajła^[16]), на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішчы Сьвірбутовіч (Swirbutowicz) і Сьвербатовіч (Swierbotowicz)^[17].