Вільда

Вільда (Вілда, Вільдзь), Вільта (Вільць) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Wildo
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Вілда, Вільдзь, Вільта, Вільць
Зьвязаныя імёны	Вільцейка, Вілдзен, Вілтаўт Эйвільд, Явільт, Ясьвільт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Вільда»

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Вілда або Вілта, пазьней Вільда (Wildo^[1], Wilto, Wilde) — імя германскага паходжаньня^[2]. Іменная аснова -вілд- (-вілт-) паходзіць ад гоцкага wilþeis 'дзікі'^[3][a]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Вільцейка (Вільдзік), Вілдзен, Вілталт, Эйвільд (Эвільд), Явільт, Ясьвільт. Адзначаліся германскія імёны Wildike, Vilden, Wiltolt, Evilda, Awild, Asvild^[b].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Wild (Wilde, Wildo, Wilda), Hewiltus^[12].

У Памор’і адзначалася прозьвішча Wilde^[13].

У Прусіі бытавалі імёны Wiltico / Wilticke^[c], Wiltut / Wiltuthe^[d] (1397 год), Wiltaute / Wiltaut^[e] (1315 і 1380 гады)^[17][18]. У 1634 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Christophorus Wilde, Ortelsburgensis Borussus, у 1654 годзе — Philippus Bartholomeus Wilde, Schiffenburga-Prussus^[19].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: земль пустых в Оболцохъ… а Дробышевы Вилтевича (12 жніўня і 17 верасьян 1519 году)^[20]; Wilthowa (1563 год)^[21]; Hans Conrad Wildt, Mahler von Grodno (сакавік — красавік 1656 году)^[22]; Jan Wildziewicz (1690 год)^[23]; Andreas Wiłda (1707 год)^[24]; u Baltazara Wiłdy soli… u jmci pana Wildy kupca Ryzkiego… Wildzie… Baltarza Wildy (4 лістапада 1777 году)^[25]; Thomas Wildziewicz (6 жніўня 1790 году)^[26][27]; Szymon Wildziewicz budowniczy witebski (17 лістапада 1790 году)^[28][f].

Носьбіты

• Валенці Вільда — вайсковы і дзяржаўны дзяяч Рэчы Паспалітай, маёр войскаў каронных, пісар дэкрэтавы зямянскі смаленскі ў 1792 годзе^[41]
• Валенці Вільда — прэор Гарадзенскага кляштару камэдулаў у 1794 годзе^[42]

Вільдзевічы (Wildziewicz) гербу Вянява — літоўскі шляхецкі род^[43].

На гістарычнай Віленшчыне існуе вёска Вільдзішкі.

Заўвагі

1. Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае за найбольш адэкватнае тлумачэньне іменных асноваў -вілт- і -віл- зь летувіскай мовы vìltis 'спадзявацца, мець надзею', viltìs 'надзея'^[4] (упершыню фіксуецца ў слоўніку Канстанціна Шырвіда^[5])
2. Таксама адзначаліся германскія імёны Wildilo^[1], Vuildanus^[6], Wiltune^[7], Wildbertus (Wild-bertus), Wildekinnus (Wilde-kinnus)^[8], Wildert (Wild-ert^[9], Wiltert^[10]), Wildemanni (Wilde-manni)^[11], Wildemarius (Wilde-marius), Wildrada (Wild-rada)^[6]
3. Адзначалася германскае імя Wildike^[14]
4. Адзначалася старажытнае германскае імя Vilithuta^[15]
5. Адзначалася германскае імя Wiltolt^[16]
6. Таксама:

   • Жвілт (параўн.: Dawid Żminigajło Jawgiel, т. б. z Minigajła^[29]): доилиды Жвилтовичи (1440—1492 гады)^[30];
   • Вілдун (адзначалася германскае імя Wiltune^[7]): села Вилдуновъ (1554 год)^[31];
   • Вілдут, Вілдот (адзначалася германскае імя Wiltet^[32]): Янко Вилдутович… Янко Вилдотович (1537—1538 гады)^[33];
   • Вілтар (адзначалася старажытнае германскае імя Wildhari^[34], Wilder-^[35]): Юрко Вилтаренко (1649 год)^[36];
   • Вілтэйт: Dobko Wiltheytowic (1558 год)^[37];
   • Манстывілд: cum Monstiwyld^[38], Monstwid^[39], Monstwild^[40] (2 кастрычніка 1413 году)