Вількін
прозьвішча (Wilken) From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Вількін — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
Вілікін, Вілкін, Вількен або Вілегін (Willikin, Wilkin[1][2], Wilken[3], Willegin[4]) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) паходзіць ад гоцкага wilja 'воля', а аснова -гін- (-ген-, -кін-) (імёны ліцьвінаў Гендрута, Кімунд, Менгін; германскія імёны Genedrudis, Ginmund, Mennigen) — ад гоцкага gin- 'пачатак'[6] (гоцкае *ginnan, германскае *gennan 'пачынаць'[7]). Апроч таго, у германскіх імёнах адзначаецца суфікс-пашыральнік -кін (-кен)[8]. Такім парадкам, імя Вількін азначае «пачатак волі» (тое ж, што і імя Гінвіл)[9].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Wilkin[10]: Vilkinius (1255 год)[11], Wilkini (1276 год)[12].
У Памор’і адзначаліся прозьвішчы Wilkin[13] і Wilcken[14].
У Прусіі бытавала імя Вількін: Wilkyn / Wilkine (1393 год)[15].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Вількен (Wilken, Wilkien)[16].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Wilkyn von Labiow[17], Wilkine von Labiow[18] (Паведамленьні аб літоўскіх дарогах); mlinarz Siman Wilkin (1563 год)[19]; po zeszłym ur. Janie Wilkinie (13 траўня 1659 году)[20]; po zmarłym bezpotomnie ur. Janie Wilkinie (20 ліпеня 1661 году)[21]; Franciszek Woysznar Wilkinowicz[22], Jan Wilkinowicz[23] (1690 год)[a].
Remove ads
Носьбіты
- Ігнаці Вількіновіч (1690—1757) — дзяяч Каталіцкай Царквы ў Вялікім Княстве Літоўскім[26]
Вількіны (Wilkin) — вольныя людзі зь мястэчка Жалудку, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[27].
Вількіны — літоўскі шляхецкі род зь Лідзкага павету[28].
У дэкрэце Лідзкага падкаморскага суду 1774 году ўпамінаўся грунт Вількінішкі[29].
У гістарычнай Прусіі існуе вёска Вількінэн.
Глядзіце таксама
Заўвагі
Крыніцы
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads