Конанаўшчына

Ко́нанаўшчына^[1] — вёска ў складзе Буркоўскага сельсавету Брагінскага раёну Гомельскай вобласьці.

Конанаўшчына лац. Konanaŭščyna
Дата заснаваньня:	перад 1641 годам
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Хвойніцкі
Сельсавет:	Буркоўскі
Вышыня:	122 м н. у. м.
Насельніцтва:	123 чал. (2021)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2346
Паштовы індэкс:	247635
СААТА:	3203846032
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	51°56′43″ пн. ш. 30°11′54″ у. д.
Конанаўшчына на мапе Беларусі ± Конанаўшчына Конанаўшчына

Гісторыя

Карона Каралеўства Польскага

Герб Карыбут князёў Вішнявецкіх.

Урывак з тэксту «darowizny Brahinia» пані Крысьціны з князёў Вішнявецкіх Даніловічавай 1641 г.^[a]

Сяло Конанаўшчына вядомае з тэксту «darowizny Brahinia» князю Ярэмію Міхалу, сыну Міхаіла, Вішнявецкаму ад пані Крысьціны, дачкі князёў Адама і Аляксандры з Хадкевічаў Вішнявецкіх, Даніловічавай, датаванай 20-м ліпеня 1641 году^[2]. Адміністрацыйна належала да Оўруцкага павету Кіеўскага ваяводзтва^[b] Кароны Польскай.

У 1734 годзе wieś Kononowszczyzna запісана прыналежнаю да часткі Брагінскага маёнтку, якую трымалі ў заставе яшчэ ад серадзкага ваяводы Яна Канецпольскага паны Сілічы^[4]. Але спадчынным уладальнікам усіх Брагінскіх добраў каля 1733 году стаў князь Міхал Сэрвацы Вішнявецкі, першы і адзіны ў старэйшай галіне роду, хто падпісваўся «графам на Брагіне»^[5].

Конанаўшчына, Амелькаўшчына, Удалёўка ў эксплікацыі да мапы Брагінскага графства 1783 г.

У 1754 годзе з 4 двароў (прыкладна 24 жыхароў) хутару Конанаўшчына Брагінскага маёнтку «do grodu» (Оўруцкага замку) выплачваліся 18 грошаў, «na milicję» (на вайсковыя патрэбы павету і ваяводзтва) 2 злотых, 12 грошаў^[6]. У тым жа годзе маёнтак быў куплены ў княгіні Эльжбэты Вішнявецкай Міхалавай Замойскай панам Францішкам Антоніем Ракіцкім.

Вёска Конанаўшчына прысутная ў эксплікацыі да мапы Брагінскага графства, датаванай 27 днём жніўня 1783 году.

Пад уладай Расейскай імпэрыіі

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Конанаўшчына ў складзе Рэчыцкай акругі апынулася ў межах Чарнігаўскага намесьніцтва (губэрні), з 1796 г. у складзе тэрытарыяльна ўпарадкаванага Рэчыцкага павету Маларасейскай, а з 29 жніўня 1797 г. Менскай губэрні Расейскай імпэрыі^[7]. З крыніцы, заснаванай на матэрыялах рэвізіі 1795 году, вядома, што вёскі Конанаўшчына і Амелькаўшчына з будай належалі Людвіку і Алаізію Ракіцкім^[8].

Згодна з «Фармулярнай ведамасьцю» сяла Мікулічаў Богаяўленскай царквы 1822 году, вёска Конанаўшчына з 30 душамі мужчынскага і 27 душамі жаночага полу месьцілася за 11 вёрст ад прыходзкай царквы і належала пану Міхалу Ракіцкаму^[9]. У «Списках населенных мест Минской губернии по уездам, приходам, еврейским обществам со сведениями об их расположении и народонаселении [Дело]: 1857 г.» засьведчана, што 88 жыхароў вёскі Конанаўшчына зьяўляліся прыхаджанамі Мікуліцкай Богаяўленскай царквы^[10].

Найноўшы час

9 лютага 1918 г., яшчэ да падпісаньня Берасьцейскага міру з бальшавіцкай Расеяй (3 сакавіка), Нямеччына перадала паўднёвую частку Беларусі Украінскай Народнай Рэспубліцы. У адказ на гэта, 9 сакавіка Другой Устаўной граматай тэрыторыя абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. Конанаўшчына ў складзе Мікуліцкай воласьці, аднак, апынулася ў часова створанай 15 чэрвеня Палескай губэрні з цэнтрам у Рэчыцы, з кастрычніка – у Мазыры. Ад 18 траўня тут дзейнічала "варта Украінскай Дзяржавы" гетмана Паўла Скарападзкага^[11].

1 сьнежня 2009 году вёска перададзеная зь ліквідаванага Мікуліцкага сельсавету ў Буркоўскі сельсавет^[12].

Заўвагі

1. Тут згаданае і сяло Конанаў, якое ня варта блытаць з Конанаўшчынай.
2. Не з XVIII ст. і ня Рэчыцкага павету Менскага ваяводзтва, як пісаў С. В. Марцэлеў^[3]