Лапатычы

Лапа́тычы (па-ўкраінску: Лопа́тичі) — сяло ў Алеўскай меставай тэрытарыяльнай грамадзе Корасьценскага раёну Жытомірскай вобласьці Ўкраіны.

Лапатычы лац. Łapatyčy
укр. Лопатичі
Дата заснаваньня:	перад 1552 годам
Краіна:	Украіна
Вобласьць:	Жытомірская
Раён:	Корасьценскі
Плошча:	5,06 км²
Вышыня:	183 м н. у. м.
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Тэлефонны код:	4135
Паштовы індэкс:	11034
КОАТУУ:	1824485301
Геаграфічныя каардынаты:	51°8′45″ пн. ш. 27°34′43″ у. д.
Лапатычы на мапе Ўкраіны Лапатычы

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

У люстрацыі Оўруцкага замку 1552 году^[a] засьведчана, што ў сяле Лапатычы^[b], якое было выслугай князя Дзьмітра Сенскага, лічылася патугаў 2, дымоў 9, падачкі зь іх — 9 коп (=630) грошаў, а з пустаўшчын — 1 капа грошаў^[1].

Згаданая Лапатычы ў дароўнай грамаце ўнучкі пана Сямёна Хведаравіча Полаза Фенны свайму другому, пасьля Мельхіёра Насілоўскага, мужу пану Шчаснаму Харлінскаму, пісанай 6 сьнежня 1568 году^[2]:

Я, Фенна Дмитровна Любецкая, жона пана Щасного Харлинского, дворенина и струкциса господара короля его милости, вызнаваю и явно чиню сим моим листомъ всим посполите и кожному з особна, кому того чтучи слышати нинешним и напотом будучимъ: што перво сего матка моя небожчица кнегиня Дмитровая Романовича Любецкая кнегиня Фенна Семеновна Полозовна небожчику брату моему а сыну своему князю Богушу Дмитровичу Любецкому зостала винна певную суму пенезеи две тысечи копъ грошеи личбы литовское, которую взявши до рукъ своих, на потребы свое властные обернула и в тои суме двохъ тисечах копахъ грошеи заставила сыну своему а брату моему именя свое отчизные, дедизные, материстые у повете Киевскомъ лежачие, тоестъ… Хоиники, Остроглядовичи, Новоселки, Глядковичи, Хвостницу, Ставокъ, Сосновую, половицу Лопатина, Загайцы, Гостомлъ, Вытечов, Бышов, Бугаювъ, землю Злобицкую, три дворища в месте Киевскомъ а дворище, на которомъ былъ двор небожчика деда моего пана Семена Полоза, которые именя и дворища вышеи мененые въ тои суме его милости малжонкови моему заделати и нагородити а на часы пришлыи и потомныи его милост охотнеишимъ и прихилнеишимъ уделати... Писан в Луцку, лета Божего нароженя тисеча пятсот шестдесят осмого, месеца декабра, шостого дня

Напярэдадні падпісаньня акту Люблінскай уніі ўказам караля Жыгімонта Аўгуста ад 6 чэрвеня 1569 году Кіеўскае ваяводзтва (і Лапатычы з прылегласьцямі) было далучана да Кароны Польскай^[3].

Карона Каралеўства Польскага

26 чэрвеня 1600 году сяло Лапатычы ў складзе маёнтку Хабнае запісанае панам Шчасным Харлінскім, падкаморым кіеўскім, сыну Станіславу. 1 жніўня 1609 году Андрэй Харлінскі заявіў у судзе, што Мацей Нямірыч, уладальнік Алеўскага маёнтку, наслаў сваіх узброеных падданых да грунту Лапатыцкага, а тыя, людзей параніўшы, забралі ўсю здабытую жалезную руду^[4][5].

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Пасьля другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Лапатычы апынуліся ў Расейскай імпэрыі.

У 1906 годзе ў 208 дварах сяла Лапатычы налічваўся 1471 жыхар. У 65 дварах Лапатычаўскай Слабады — 252 жыхары^[6].

Найноўшы час

Заўвагі

1. У. Б. Антановіч, укладальнік гэтага тому дакумэнтаў, датаваў яе 1545 годам. Але апісаньні іншых «украинных замков» — Мазырскага, Чарнобыльскага, Асьцёрскага, Віньніцкага, Чаркаскага — пазначаныя 1552 г. І для Оўруцкага гэты год цалкам прыймальны, бо Іосіф Халецкі тады заставаўся дзяржаўцам, а люстрацыя праведзена пры ім.
2. Запісана з голасу — «Село Патечи».