Уладзімер Лятун

Уладзімер Міхайлавіч Лятун (20 красавіка 1935, в. Смалінец, Узьдзенскі раён — 2001, Менск) — беларускі скульптар. Аўтар эскізу першае сучаснае беларускае дзяржаўнае ўзнагароды — мэдалю Ф. Скарыны (1989).^[1]

Уладзімер Лятун
Імя пры нараджэньні	Уладзімер Міхайлавич Лятун
Дата нараджэньня	20 красавіка 1935
Месца нараджэньня	в. Смалінец, Узьдзенскі раён
Дата сьмерці	2001(2001)
Месца сьмерці	Менск
Месца вучобы	Менскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Аляксея Глебава Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Занятак	скульптура
Месца працы	Менскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Аляксея Глебава
Плынь	станковая і манумэнтальная скульптура

Жыцьцяпіс

З 1950 па 1955 год навучаўся ў Менскай мастацкай вучэльні. З 1955 па 1961 год вучыўся ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце на аддзяленьні скульптуры. Настаўнікамі маладога скульптара былі А. Глебаў і А. Бембель. З 1958 году ўдзельнічаў у мастацкіх выставах. У 1961—1966 гадох выкладаў у Менскай мастацкай вучэльні. У 1967 годзе стаў сябрам Саюзу мастакоў СССР. У верасьні 2002 году ў Магілёўскім мастацкім музэі была адкрытая мэмарыяльная заля скульптуры Ул. Летуна^[2].

Творчасьць

Працаваў у тэхніцы станковай і манумэнтальнай скульптуры^[3]. Працы скульптара захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музэі Беларусі, музэі Вялікай Айчыннай вайны, музэі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Менску, фондах Беларускага саюзу мастакоў, мастацкіх галерэях і музэях Беларусі, Расеі і Польшчы. У кастрычніку 2001 году сям’я Ул. Летуна перадала ў дар Магілёўскаму мастацкаму музэю 62 аўтарскія працы скульптара^[2].

Некаторыя творы

• помнікі войнам і партызанам, якія загінулі ў Вялікай Айчыннай вайне, у калгасах імя Энгельса (1967) і імя Дзяржынскага (1973) Слуцкага раёну
• мэмарыял вайсковай славы «Лудчыцкая вышыня» ў Быхаўскім раёне Магілёўскае вобласьці, у суаўтарстве з архітэктарам П. Белавусавым)
• помнікі 14 чырвоным слуцкім партызанам ў Слуцку (1970) і камсамольцам—падпольшчкам ў Гомлі (1974)
• помнікі—бюсты Героям Савецкага Саюзу І. Аляксееву ў Полацку (1969), Р. Ібаруры ў в. Іканы Барысаўскага раёну (1979), П. Гаўрылаву ў Берасьці (1981), А. Беламу ў Старых Дарогах
• скульптурныя партрэты І. Якубоўскага (1965), Ул. Мулявіна (1980)
• барэльефы «На варце міру» (1970, музэй Вялікай Айчыннай вайны) і «Народныя мсьціўцы» (1982, філія музэю Вялікай Айчыннай вайны ў м. Расоны)
• мэмарыяльныя дошкі, прысьвечаныя В. Чкалаву (1980), П. Машэраву (1983), Ц. Кісялёву (1983), Ул. Каралю (1983).

Памятны мэдаль да 100-х угодкаў Янкі Купалы (1982)

Уладзімер Лятун і Янка Купала

Да стагодзьдзя з дня нараджэньня Янкі Купалы выканаў два юбілейныя мэдалі (бронза, гіпс) і два бюсты для тыражаваньня: «Янка Купала» (парцаляна, мэтал), а таксама «Малады Янка Купала» (гіпс, мэтал), якія захоўваюцца ў Літаратурным музэі Янкі Купалы. У 1984 годзе стварыў два скульптурныя партрэты паэта (бронза, гіпс)^[4]. У 1997 годзе стварыў памятны мэдаль, прысьвечаны 115-годзьдзю Я. Купалы і Купалаўскаму мэмарыяльнаму заказьніку «Акопы». Незавершаным застаўся скульптурны партрэт Я. Купалы для філіі літаратурнага музэю Купалы ў Яхімоўшчыне, над якім скульптар працаваў у апошнія дні жыцьця^[5].

Прафэсійныя адзнакі і ўзнагароды

• Ляўрэат Дзяржаўнае прэміі БССР (1986, за мэмарыял вайсковае славы «Лудчыцкая вышыня»)^[2]
• Ляўрэат адмысловае прэміі прэзыдэнта Беларусі за высокія творчыя дасягненьні ў галіне культуры і мастацтва (1999)^[6]