Acento agudo

O acento agudo é un signo diacrítico consistente nunha pequena raia que baixa de dereita a esquerda colocada sobre unha vogal ou unha consoante. O acento agudo é o único acento gráfico utilizado habitualmente na lingua galega.

´
Acento agudo
Signos ortográficos
punto ( . ) coma ( , ) punto e coma ( ; ) dous puntos ( : ) puntos suspensivos ( … ) signo de interrogación ( ? ) signo de exclamación ( ! ) comiñas ( « » ) ( ‘ ’ ) ( “ ” ) parénteses ( ( ) ) corchetes ( [ ] ) raia ( ― ) guión ( ‐ ) barra diagonal ( / ) apóstrofo ( ' ) ( ’ ) acento ( ◌́ )   acento agudo ( ◌́ )   acento circunflexo ( ◌̂ )   acento grave ( ◌` ) diérese ( ◌̈ ) til ( ~ ) espazo (   )
Outros signos auxiliares
antilambda ( < > ) antígrafo ( ¶ ) arroba ( @ ) asterisco ( * ) asterismo ( ⁂ ) barra inversa ( \ ) barra vertical ( | ) ( ¦ ) cancelo ( # ) chaves ( { } ) cruz ( † ) ( ‡ ) e comercial ( & ) fin de artigo ( ∎ ) frecha ( → ) grao ( ° ) guión baixo ( _ ) ídem ( 〃 ) indicador ordinal ( º ) ( ª ) man ( ☞ ) moeda ( ¤ ) parágrafo ( § ) porcentaxe ( % ) prima ( ′ ) ( ″ ) ( ‴ ) punto de lista ( • ) punto medio ( · ) símbolos lóxicos ( ⇒ ) ( ¬) ( ∃ ) ( ⊤ ) ( ∴ ) símbolos matemáticos ( + ) ( ‒) ( × ) ( ÷ ) ( = ) ( ± ) símbolos monetarios ( ¤ ) ( $ ) ( ¢ ) ( £ ) ( ₤ ) ( ¥ ) ( € ) símbolos de propiedade intelectual ( © ) ( ℗ ) ( ® ) ( ™ ) ( ℠ ) ( Ⓜ )
Esta caixa: ver conversa editar

Uso en galego

• Indicar a sílaba tónica dunha palabra: médico, revólver, canón.
• Distinguir palabras homógrafas, con diferente timbre da vogal tónica ou unha tónica e outra átona: óso, dá.
• Nalgúns casos especiais, para distinguir o sentido dunha frase cando hai ambigüidade: Dime que queres / Dime qué queres.
• Aparece nalgunhas palabras estranxeiras non adaptadas en galego: déjà vu

Usos noutras linguas

Ademais dos usos habituais na lingua galega, outros idiomas empregan o acento agudo para sinalar outras situacións:

• En catalán, francés e italiano indica que as vogais que o levan son pechadas: é pronúnciase [e] e ó pronúnciase [o]. Pola contra, en portugués indican que as vogais son abertas.
• En polaco, úsase na vogal o (ó) para indicar que se pronuncia máis pechada, máis posterior e máis arredondada: [u] en vez de [ɔ].
• En checo, eslovaco, húngaro e irlandés indican as vogais longas.
• En certas linguas eslavas sitúase sobre algunhas consoantes para indicar palatalización.
• Indica o ton en vietnamita, na transcrición Pinyin do mandarín e nalgunhas linguas africanas.
• En danés e neerlandés emprégase para indicar énfase.
• En feroés, islandés ou húngaro as vogais con acento agudo teñen diferente pronuncia.

Véxase tamén

A Galifontes posúe textos orixinais acerca de:  Acento agudo

Outros artigos

• Acento gráfico

Bibliografía

• Dosil López, Benxamín; Riveiro Costa, Xesús (2004). Dicionario de ortografía da lingua galega. A Coruña: Galinova Editorial. ISBN 84-9737-040-6.