Бело Поле

Бело Поле — село во Општина Долнени, во околината на градот Прилеп.

Бело Поле
Поглед на Бело Поле
Бело Поле Местоположба на Бело Поле во Македонија Бело Поле на карта
Координати 41°24′40″N 21°23′50″E
Регион	Пелагониски
Општина	Долнени
Област	Прилепско Поле
Население	174 жит. (поп. 2021)[1]
Пошт. бр.	7504
Повик. бр.	048
Шифра на КО	20002
Надм. вис.	605 м
Бело Поле на општинската карта Атарот на Бело Поле во рамките на општината
Бело Поле на Ризницата

Географија и местоположба

Панорама на селото

Бело Поле се наоѓа во Прилепското Поле, северозападно од градот Прилеп. Селото е рамничарско и се простира на надморска височина од 605 м.^[2]

Историја

Во XIX век, селото било дел од Прилепската каза на Отоманското Царство.^[3]

Во Првата балканска војна, 5 лица од селото се вклучиле во Македонско-одринските доброволни чети.^[4]

Население

Население во минатото

Година Нас. ±% 1948 433 —     1953 546 +26.1% 1961 549 +0.5% 1971 481 −12.4% 1981 329 −31.6%	Година Нас. ±% 1991 234 −28.9% 1994 210 −10.3% 2002 197 −6.2% 2021 174 −11.7%

Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Бело Поле е село со 21 домаќинство и 94 жители Македонци.^[5]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Бело Поле имало 150 жители Македонци христијани.^[6] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година Бело Поле е село со 120 жители Македонци.^[7]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Бело Поле се води како чисто македонско село во Прилепската каза на Битолскиот санџак со 17 куќи.^[8]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 250 Македонци.^[9]

Според пописот од 2002 година, во селото Бело Поле живеат 197 жители, сите Македонци.^[10]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 174 жители, од кои 166 Македонци, 7 Албанци и 1 лице без податоци.^[11]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година	1900	1905	1948	1953	1961	1971	1981	1991	1994	2002	2021
Население	150	120	433	546	549	481	329	234	210	197	174

Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.^[12]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.^[13]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[14]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[15]

Родови

Патот низ селото

Бело Поле е македонско православно село, родовите во селото се доселенички.

Родови во Бело Поле се:

Доселеници: Аџијовци (5 куќи) доселени се од Лознани во XIX век; Мочаревци (7 куќи) доселени се во турско време од Лажани; Јакофовци (4 куќи) доселени се од селото Сарандиново, таму припаѓале на родот Дашковци кој порано живеел во селото Бурилово, сега раселено; Чораповци (4 куќи) од Горно Коњари се населиле во Новоселани, а од таму овде; Маневци (1 куќа) доселени се од Врбјани, и таму се однекаде доселени; Бардаковци (3 куќи) доселени се од Средорек, таму припаѓале на родот Шамаковци доселен од Житоше; Кулевци (2 куќи) доселени се од Големо Коњари, во Големо Коњари род им се Пацановци; Думбаловци (2 куќи) доселени се 1913 година од Прилеп; Мартиновци (2 куќи) и Трајковци (2 куќи) доселени се 1926 година од Врбјани, Дебрца; Стојановци (1 куќа) доселени се 1926 година од Лактиње, Дебрца; Кутурџиовци (2 куќи) доселени се од селото Турско во 1927 година, таму имаат роднини доселени од Мало Илино, Железник; Слабаковци (5 куќи) доселени се 1927 година од Дабјани, таму се доселени од Заполжани; Србиновци (1 куќа) доселени се од селото Селци, Малесија; Ковиловци (2 куќи), Ристевци (1 куќа), Димовци (1 куќа) и Рувчевци (1 куќа) доселени се од селото Дабјани. Ковиловци и Рувчевци подалечно потекло имаат од селото Могилец, Порече. А родот Ристевци таму се доселени од селото Црешнево, Порече, за Димовци не се знае од каде се доселени таму. Во североисточниот дел од Бело Поле има ново маало. Таму живеат 36 семејства од Егејска Македонија, Порече и раселеното село Дабјани.^[16]

Општествени установи

Во селото работи подрачното основно училиште „Пецо Даскалот“, каде што се изведува настава до петто одделение.^[17]

Самоуправа и политика

Селото влегува во рамките на Општина Долнени од 1952 година.

Избирачко место

Во селото постои избирачкото место бр. 1465 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште.^[18]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 141 гласач.^[19]

Културни знаменитости

Црквата „Св. Никола“

Археолошки наоѓалишта^[16][20]

• Дурбачица — неопределено наоѓалиште од непознат период;
• Мала Рада — неопределено наоѓалиште од непознат период;
• Висои — населба од бронзено и доцноантичко време;
• До Селото — населба од римско време;
• Манастириште — црква од средниот век;
• Марков Чардак — населба од хеленистичко и доцноантичко време и среден век;
• Св. Никола — осамен наод од римско време;
• Ѓеракарница — населба од римско време;
• Чачорица — населба од римско време.

Манстири

• Белополски манастир — манастир во изградба.

Цркви^[21]

• Црква „Св. Никола“ — главната селска црква;
• Црква „Св. Јован Крстител“ — манастиска црква во изградба.

Иселеништво

Се знае за следните постари иселени родови од ова село. Ацевци иселени се во Годивле. Клаповци и Црневци иселени се во Големо Коњари. Цуцуловци иселени се во Локвени.^[16]