Неон

Неон (од грчки νέος, „нов“) — хемискиот елемент во периодниот систем со симболот Ne и атомскиот број 10. Како безбоен, речиси инертен благороден гас, неонот дава посебна црвеникава светлина кога се користи во вакуумските разелектризирани цевки и неонските лампи. Тој се наоѓа во траги во воздухот. Неонот е најсветлиот благороден гас.

Неон  (₁₀Ne)

Спектрални линии на неонот во видливиот појас
Општи својства
Име и симбол	неон (Ne)
Изглед	безбоен гас кој свети портокалово-црвено кога е подложен на високонапонско електрично поле
Неонот во периодниот систем
He ↑ Ne ↓ Ar флуор ← неон → натриум
Атомски број	10
Стандардна атомска тежина (±) (Ar)	20,1797(6)[1]
Категорија	благороден гас
Група и блок	група 18 (благородни гасови), p-блок
Периода	II периода
Електронска конфигурација	[He] 2s2 2p6
по обвивка	2, 8
Физички својства
Фаза	гасна
Точка на топење	24,56 K ​(−248,59 °C)
Точка на вриење	27,104 K ​(−246,046 °C)
Густина при стп (0 °C и 101,325 kPa)	0,9002 г/Л
кога е течен, при т.в.	1,207 г/см3[2]
Тројна точка	24,556 K, ​43,37 kPa[3][4]
Критична точка	44,4918 K, 2,7686 MPa[4]
Топлина на топење	0,335 kJ/mol
Топлина на испарување	1,71 kJ/mol
Моларен топлински капацитет	20,79[5] J/(mol·K)
парен притисок P (Pa) 1 10 100 1 k 10 k 100 k при T (K) 12 13 15 18 21 27
Атомски својства
Оксидациони степени	0
Енергии на јонизација	I: 2080,7 kJ/mol II: 3952,3 kJ/mol II: 6122 kJ/mol (повеќе)
Ковалентен полупречник	58 пм
Ван дер Валсов полупречник	154 пм
Спектрални линии на неон
Разни податоци
Кристална структура	​страноцентрирана коцкеста (сцк)
Брзина на звукот	435 м/с (gas, at 0 °C)
Топлинска спроводливост	49,1×10−3 W/(m·K)
Магнетно подредување	дијамагнетна[6]
Модул на збивливост	654 GPa
CAS-број	7440-01-9
Историја
Предвидел	Вилијам Ремзи (1897)
Откриен и првпат издвоен	Вилијам Ремзи и Морис Траверс[7][8] (1898)
Најстабилни изотопи
Главна статија: Изотопи на неонот
изо ПЗ полураспад РР РЕ (MeV) РП 20Ne 90,48 % 20Ne е стабилен со 10 неутрони 21Ne 0,27 % 21Ne е стабилен со 11 неутрон 22Ne 9,25 % 22Ne е стабилен со 12 неутрони
преглед разговор уреди | наводи | Википодатоци

Примена

Неонот се користи во знаковите и произведува фина портокалова светлина. Сите други бои се произведуваат со користење на пареи од жива кои го ексцитираат фосфорот по пат на флуоресценција.

Црвенкасто-портокаловата боја која неонот ја емитува кај неонските лампи се користи за правење на неонски знаци. Зборот "неон" исто така се користи и како генеричко име за овие типови на светла, иако се користат многу други гасови за да се произведат различни бои на светлината. Други примени:

• вакуумски цевки
• високонапонски индикатори
• телевизиски цевки
• неонот и хелиумот се користат за производство на еден вид гасен ласер
• во ладилниците.

Историја

Неонот бил откриен од шкотскиот хемичар Вилијам Ремзи и англискиот хемичар Морис Траверс во 1898 година.

Наоѓање

Неонот е едноатомен гас при стандардни услови. Неонот е редок, а се наоѓа во Земјината атмосфера како еден дел на секои 65,000 и индустриски се добива со криогена фракциона дестилација на втечнет воздух.

Соединенија

Јоните Ne⁺, (NeAr)⁺, (NeH)⁺ и (HeNe⁺) се откриени при оптички и масено спектрометриски истражувања. Неонот образува и нестабилни хидрати.

Поврзано

• Благородни гасови