Скопско педагошко училиште
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Педагошко машко училиште во Скопје — еден од најстарите средни училишта во Скопје. Таа имала за цел да подготват ученици за свештениство во скопската епархија и за цела Македонија. Педагошките курсеви од Солунската машка гимназија се преместувале во скопското училиште, коешто дотогаш е четирикласно. Кон училиштето е создаден пансион, а на способните и заслужиле ученици се давале стипендии.
Remove ads
Дејност



Воспитно-образовната институција е наследник на машкото неисполнето четирикласното училиште во Скопје. Во градот тогаш имало и женско четирикласно неисполнето училиште.[2] Во учебната година 1895-1896, Бугарската егзархија го прогласило машкото училиште за педагошко училиште, отворајќи го првиот педагошки курс. Така училиштето било преобразено во третокласно и педагошко училиште, а следната учебна година 1896-1897 училиштето веќе имало втора година.[3] Училиштето било сместено во пренаменета општинска зграда до црквата „Света Богородица“. Бројот на ученици постојано се зголемувало и скопското училиште било меѓу најпосетуваните во цела Македонија. Во првата година 10 наставници предавале 200 ученици, а следната година достигнувале 250 ученици.
Паралелно со педагошкото училиште било создадено и четирикласното скопско женско училиште во кое во прва година имало 50 ученички и 5 учителки. Со двете училишта раководниот генерален директор бил назначен од Бугарската егзархија.
Во 1902 година егзархијата одлучиле да отвораат скопско свештеничко училиште.[4] Распределбата на часовите во трите скопски училишта - машки педагошки, женски и свештенички - било договорено меѓу учителите во нив и со Бугарската егзархија.[5]
Во женското училиште во учебната 1901/1902 година директорот Иван Благоев предавал бугарски јазик, физика и антропологија, а учителите од машкото училиште Димитар Галев — педагогија и Никола Јанишлиев — пеење, хемија, минералогија и антропологија.[6] Училиштето станало петто одделение од учебната година 1902/1903; учители од машкото училиште, кои предавале тогаш и таму, биле таткото Протасиј (Божјиот закон), Д. Галев (педагогија), Н. Јанишлиев (пеење, хемија, минералогија) и Хр. Николов (француски).[7]
Одделно, во Скопје e отворено и српско училиште во 1892 година, католичко во 1894 година и влашко училиште во 1896 година, имало и 2 грчки и 1 еврејско училиште.[8]
Директор и главен учител во 1895-1898 година бил македонскиот револуционер Христо Матов, кој накратко ја прекинал работата бидејќи бил во затвор по разоткривањето на Виничката афера.
Училиштето постоело до 1913 година. Нејзината дејност била обновена за време на Првата светска војна (1915 – 1918). Но после војната било укинато.
Remove ads
Професори и ученици



Други истакнати македонски матуранти во училиштето се:
Алексо Мартулков, револуционер и социјалист.[10]
Ѓорѓи Ацев, револуционер и член на МРО.[11]
Атанас Албански, револуционер.
Борис Дрангов, револуционер и воен офицер.
Методија Шаторов — Шарло, револуционер и комунист.[12]
Дончо Лазаров, револуционер
Иван Ингилизов, револуционер
Наум Томалевски, револуционер
Панко Брашнаров, револуционер и социјалист
Павел Шатев, револуционер и анархист
Тодор Александров, револуционер и водач на ВМРО (Автономисти)
Remove ads
Документи
- Писмо до бугарскиот егзарх, 1902 г., с. 1
- Писмо до бугарскиот егзарх, 1902 г., с. 2
- Писмо до бугарскиот егзарх, 1902 г., с. 3
- Писмо до бугарскиот егзарх, 1902 г., с. 4
- Потпис на тогашниот директор Стојан Каблешков
Поврзано
Наводи
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads