Bernardyn

Podobna pisownia: bernardyn

Bernardyn (język polski)

wymowa:

IPA: [bɛrˈnardɨ̃n], AS: [bernardỹn], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Bernardyn (imię) w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: Bernardyna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bernardyn	Bernardynowie / Bernardyni
dopełniacz	Bernardyna	Bernardynów
celownik	Bernardynowi	Bernardynom
biernik	Bernardyna	Bernardynów
narzędnik	Bernardynem	Bernardynami
miejscownik	Bernardynie	Bernardynach
wołacz	Bernardynie	Bernardynowie / Bernardyni
depr. M. i W. lm: (te) Bernardyny

przykłady:

(1.1) Wasz pradziadek miał na imię Bernardyn.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Bernardyn • brat / kuzyn / wujek / dziadek Bernardyn • mężczyzna imieniem (o imieniu) Bernardyn • święty / błogosławiony Bernardyn • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Bernardyn • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Bernardyn • otrzymać / dostać / przybrać imię Bernardyn • dzień imienin / imieniny Bernardyna • na Bernardyna (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bernardyn mos/mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Bernardinus

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) Bernardin m
• łaciński: (1.1) Bernardinus m
• rosyjski: (1.1) Бернардин m
• włoski: (1.1) Bernardino m

źródła: