Brytyjczyk

Brytyjczyk (język polski)

wymowa:

^ⓘ, IPA: [brɨˈtɨjt͡ʃɨk], AS: [brytyi ̯čyk]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) obywatel Wielkiej Brytanii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Brytyjczyk	Brytyjczycy
dopełniacz	Brytyjczyka	Brytyjczyków
celownik	Brytyjczykowi	Brytyjczykom
biernik	Brytyjczyka	Brytyjczyków
narzędnik	Brytyjczykiem	Brytyjczykami
miejscownik	Brytyjczyku	Brytyjczykach
wołacz	Brytyjczyku	Brytyjczycy

przykłady:

(1.1) Unia Europejska w końcu zaakceptowała fakt, że Brytyjczycy nie zrezygnują ze swoich tradycyjnych jednostek miar.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lekcew. brytol

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Brytania ż

forma żeńska Brytyjka ż

przym. brytyjski, brytoński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Brit, Briton
• arabski: (1.1) بريطاني
• baskijski: (1.1) britainiar
• białoruski: (1.1) брытанец m
• bułgarski: (1.1) британец m
• czeski: (1.1) Brit m
• duński: (1.1) brite w
• esperanto: (1.1) brito, britujano
• fiński: (1.1) brittiläinen
• galicyjski: (1.1) británico m
• interlingua: (1.1) Britanno, anglo
• islandzki: (1.1) Breti m
• kataloński: (1.1) britànic m
• rosyjski: (1.1) британец m
• słowacki: (1.1) Brit m
• szwedzki: (1.1) britt w
• ukraiński: (1.1) британець

źródła: