Noteć

Noteć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈnɔtɛt͡ɕ], AS: [noteć]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka w północno-zachodniej Polsce, prawy dopływ Warty; zob. też Noteć w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Noteć
dopełniacz	Noteci
celownik	Noteci
biernik	Noteć
narzędnik	Notecią
miejscownik	Noteci
wołacz	Noteci

przykłady:

(1.1) Noteć jest siódmą pod względem długości rzeką w Polsce.

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Noteci • nad Notecią • Noteć wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Noteci • pływać / płynąć Notecią

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. notecki, nadnotecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Netze ż
• rosyjski: (1.1) Нотец
• ukraiński: (1.1) Но́тець m

źródła: