Pangea

Pangea (język polski)

wymowa:

IPA: [pãŋˈɡɛa], AS: [pãŋgea], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geol. superkontynent, który powstał w permie i rozpadł się w jurze; zob. też Pangea w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Pangea
dopełniacz	Pangei
celownik	Pangei
biernik	Pangeę
narzędnik	Pangeą
miejscownik	Pangei
wołacz	Pangeo

przykłady:

(1.1) W okresie jurajskim Pangea rozpadła się na dwie części: północną, Laurazję, i południową, Gondwanę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. παν + γῆ (wszystko + ziemia)

uwagi:

tłumaczenia:

• asturyjski: (1.1) Panxea ż
• bułgarski: (1.1) Пангея ż
• esperanto: (1.1) Pangeo
• francuski: (1.1) Pangée ż
• hiszpański: (1.1) Pangea m
• japoński: (1.1) パンゲア大陸
• kataloński: (1.1) Pangea m, Pangaea m
• łotewski: (1.1) Pangeja ż
• nowogrecki: (1.1) Παγγαία ż
• rosyjski: (1.1) Пангея ż
• słowacki: (1.1) Pangea ż
• węgierski: (1.1) Pangea
• włoski: (1.1) Pangea ż

źródła:

Pangea (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [paŋ.ˈxe.a]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geol. Pangea

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: