alken

Podobna pisownia: Alken • alkén

alken (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈalkɛ̃n], AS: [alkẽn], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. nienasycony węglowodór alifatyczny, w którym występuje jedno podwójne wiązanie chemiczne pomiędzy atomami węgla; zob. też alkeny w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	alken	alkeny
dopełniacz	alkenu	alkenów
celownik	alkenowi	alkenom
biernik	alken	alkeny
narzędnik	alkenem	alkenami
miejscownik	alkenie	alkenach
wołacz	alkenie	alkeny

przykłady:

(1.1) Najprostszym alkenem jest eten.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

alkeny opisuje wzór sumaryczny C_nH_2n

zobacz też: alkan • alkin

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) alkene
• francuski: (1.1) alcène m
• hiszpański: (1.1) alqueno m
• łaciński: (1.1) alkenum n
• niemiecki: (1.1) Alken n
• rosyjski: (1.1) алке́н m
• słowacki: (1.1) alkén m, olefín m
• węgierski: (1.1) alkén

źródła: