botaniczny

botaniczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɔtãˈɲit͡ʃnɨ], AS: [botãńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z botaniką, dotyczący botaniki

(1.2) ogrod. o roślinach: występujący dziko, nie modyfikowany

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	botaniczny		botaniczna	botaniczne	botaniczni	botaniczne
dopełniacz	botanicznego		botanicznej	botanicznego	botanicznych
celownik	botanicznemu		botanicznej	botanicznemu	botanicznym
biernik	botanicznego	botaniczny	botaniczną	botaniczne	botanicznych	botaniczne
narzędnik	botanicznym		botaniczną	botanicznym	botanicznymi
miejscownik	botanicznym		botanicznej	botanicznym	botanicznych
wołacz	botaniczny		botaniczna	botaniczne	botaniczni	botaniczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Orzechy są z botanicznego punktu widzenia owocami z suchą skorupą.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ogród botaniczny

synonimy:

antonimy:

(1.2) ogrodowy

hiperonimy:

(1.1) biologiczny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. botanika ż, botanik m, botaniczka ż

przysł. botanicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) botanical
• arabski: (1.1) نباتي
• baskijski: (1.1) botaniko
• białoruski: (1.1) батанічны
• bułgarski: (1.1) ботанически, ботаничен
• czeski: (1.1) botanický
• duński: (1.1) botanisk; (1.2) botanisk
• fiński: (1.1) kasvitieteellinen
• francuski: (1.1) botanique
• hiszpański: (1.1) botánico
• kazachski: (1.1) ботаникалық
• niemiecki: (1.1) botanisch
• nowogrecki: (1.1) βοτανικός
• rosyjski: (1.1) ботанический
• słowacki: (1.1) botanický
• ukraiński: (1.1) ботанічний
• włoski: (1.1) botanico

źródła: