dymny

dymny (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z dymem, dotyczący dymu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dymny		dymna	dymne	dymni	dymne
dopełniacz	dymnego		dymnej	dymnego	dymnych
celownik	dymnemu		dymnej	dymnemu	dymnym
biernik	dymnego	dymny	dymną	dymne	dymnych	dymne
narzędnik	dymnym		dymną	dymnym	dymnymi
miejscownik	dymnym		dymnej	dymnym	dymnych
wołacz	dymny		dymna	dymne	dymni	dymne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Znaki dymne to indiański sposób komunikacji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dymowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dym m, dymek m, dymnik m, zadymiarz m, zadyma ż, zadymka ż, dymienie n, zadymianie n, zadymienie n

czas. dymić ndk., zadymiać ndk., zadymić dk.

przym. dymowy

przysł. bezdymnie

związki frazeologiczne:

zasłona dymna • świeca dymna • dymna chata • granat dymny • bomba dymna • kwarc dymny

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) smoky
• białoruski: (1.1) дымны
• duński: (1.1) røget, røg(s)-
• rosyjski: (1.1) дымный
• słowacki: (1.1) dymový
• ukraiński: (1.1) димний

źródła: