fatalista

fatalista (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfataˈlʲista], AS: [fatalʹista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która wierzy w fatalizm, przeznaczenie; ma świadomość nieuchronności losu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fatalista	fataliści
dopełniacz	fatalisty	fatalistów
celownik	fataliście	fatalistom
biernik	fatalistę	fatalistów
narzędnik	fatalistą	fatalistami
miejscownik	fataliście	fatalistach
wołacz	fatalisto	fataliści

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fata ż, fatum n, fatalizm m

forma żeńska fatalistka ż

przym. fatalny, fatalistyczny

przysł. fatalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. fatalis < łac. fatum

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fatalist
• baskijski: (1.1) fatalista
• białoruski: (1.1) фаталіст m
• bułgarski: (1.1) фаталист m
• francuski: (1.1) fataliste m
• hiszpański: (1.1) fatalista m
• niemiecki: (1.1) Fatalist m
• portugalski: (1.1) fatalista m
• rosyjski: (1.1) фаталист m
• słowacki: (1.1) fatalista m
• turecki: (1.1) fatalist
• ukraiński: (1.1) фаталіст m
• węgierski: (1.1) fatalista
• włoski: (1.1) fatalista m

źródła: