finalista

finalista (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfʲĩnaˈlʲista], AS: [fʹĩnalʹista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. uczestnik finału w zawodach sportowych lub konkursie

(1.2) filoz. zwolennik finalizmu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	finalista	finaliści
dopełniacz	finalisty	finalistów
celownik	finaliście	finalistom
biernik	finalistę	finalistów
narzędnik	finalistą	finalistami
miejscownik	finaliście	finalistach
wołacz	finalisto	finaliści

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. finał

forma żeńska finalistka ż

przym. finałowy, finalny

(1.2) rzecz. finalizm m

przym. finalistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. półfinalista, ćwierćfinalista

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) finalist
• baskijski: (1.1) finalista
• bułgarski: (1.1) финалист m
• czeski: (1.1) finalista m
• duński: (1.1) finalist w, finaledeltager w
• hiszpański: (1.1) finalista m; (1.2) finalista m
• nowogrecki: (1.1) φιναλίστ m
• słowacki: (1.1) finalista m; (1.2) finalista m
• ukraiński: (1.1) фіналіст m

źródła: