finka

Podobna pisownia: Finka • Fínka

finka (język polski)

wymowa:

^ⓘ, IPA: [ˈfʲĩnka], AS: [fʹĩnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. nóż fiński używany zwykle przez harcerzy i turystów; zob. też finka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	finka	finki
dopełniacz	finki	finek
celownik	fince	finkom
biernik	finkę	finki
narzędnik	finką	finkami
miejscownik	fince	finkach
wołacz	finko	finki

przykłady:

(1.1) Otworzyłem konserwę finką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Finka ż, Fin mos, fińskość ż, fiński mrz

przym. fiński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sheath knife
• białoruski: (1.1) фінка ż
• fiński: (1.1) puukko
• rosyjski: (1.1) финка ż
• ukraiński: (1.1) фінка ż

źródła: