Finka

wymowa:: ^ⓘ, IPA: [ˈfʲĩnka], AS: [fʹĩnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1)

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

przykłady:: (1.1) Chociaż jestem Finką, nie lubię zażywać kąpieli w saunie.

wyrazy pokrewne:

rzecz. Finlandia ż, fińskość ż, finka ż, fiński m

forma męska Fin m

tłumaczenia:: (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Fin

arabski: (1.1) فنلندية ż (finlandīya)
białoruski: (1.1) фінка ż
czeski: (1.1) Finka ż
esperanto: (1.1) finnino
francuski: (1.1) Finlandaise ż
galicyjski: (1.1) finesa ż
hiszpański: (1.1) finlandesa ż, finesa ż
kataloński: (1.1) finlandesa ż
litewski: (1.1) suomė ż
łotewski: (1.1) somiete ż
niemiecki: (1.1) Finnin ż
nowogrecki: (1.1) Φιλανδή ż, Φιλανδέζα ż
rosyjski: (1.1) финка ż
rumuński: (1.1) finlandeză ż
słowacki: (1.1) Fínka ż
słoweński: (1.1) Finka ż
szwedzki: (1.1) finska w
ukraiński: (1.1) фінка ż
włoski: (1.1) finlandese ż

Finka (język polski)