kluczyk

kluczyk (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈklut͡ʃɨk], AS: [klučyk] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: klucz

(1.2) klucz do samochodu

(1.3) prosty mechanizm otwierający

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kluczyk	kluczyki
dopełniacz	kluczyka	kluczyków
celownik	kluczykowi	kluczykom
biernik	kluczyk	kluczyki
narzędnik	kluczykiem	kluczykami
miejscownik	kluczyku	kluczykach
wołacz	kluczyku	kluczyki

przykłady:

(1.2) Wróciłem do domu po kluczyki do samochodu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klucznictwo n, klucznica ż, klucz m, klucznik m, kluczowość ż

czas. kluczyć ndk., wykluczyć dk., wykluczać ndk.

przym. kluczowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) klíček m
• duński: (1.2) bilnøgle w
• słowacki: (1.1) kľúčik m
• ukraiński: (1.1) ключик m
• wilamowski: (1.1) šłyseła m

źródła: