komturia

komturia (język polski)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: kom•tur•ia

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. jednostka terytorialna zakonów rycerskich zarządzana przez komtura; zob. też komturia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	komturia	komturie
dopełniacz	komturii	komturii / przest. komturyj
celownik	komturii	komturiom
biernik	komturię	komturie
narzędnik	komturią	komturiami
miejscownik	komturii	komturiach
wołacz	komturio	komturie

przykłady:

(1.1) Powierzono mu komturię na Warmii.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) komturstwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. komtur mos, komturstwo n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) commandery
• francuski: (1.1) commanderie ż
• litewski: (1.1) komtūrija ż
• łaciński: (1.1) commenda ż

źródła: