kopytny

kopytny (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który ma kopyta

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kopytny		kopytna	kopytne	kopytni	kopytne
dopełniacz	kopytnego		kopytnej	kopytnego	kopytnych
celownik	kopytnemu		kopytnej	kopytnemu	kopytnym
biernik	kopytnego	kopytny	kopytną	kopytne	kopytnych	kopytne
narzędnik	kopytnym		kopytną	kopytnym	kopytnymi
miejscownik	kopytnym		kopytnej	kopytnym	kopytnych
wołacz	kopytny		kopytna	kopytne	kopytni	kopytne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) parzystokopytny • nieparzystokopytny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) parzystokopytny, nieparzystokopytny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kopyto n, kopytko n, kopytne nmos, kopytnik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ungulate
• baskijski: (1.1) apodun
• bułgarski: (1.1) копитен
• francuski: (1.1) ongulé
• galicyjski: (1.1) ungulado
• kazachski: (1.1) тұяқты
• niemiecki: (1.1) behuft
• nowogrecki: (1.1) οπληφόρος
• rosyjski: (1.1) копытный
• szwedzki: (1.1) hovförsedd
• ukraiński: (1.1) копитний

źródła: