meander

Podobna pisownia: Meander

meander (język polski)

wymowa:

IPA: [mɛˈãndɛr], AS: [meãnder], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. zakole rzeki przypominające literę U; zob. też meander (geografia) w Wikipedii

(1.2) archit. element dekoracyjny przypominający meandrującą rzekę; zob. też meander (ornament) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	meander	meandry
dopełniacz	meandra	meandrów
celownik	meandrowi	meandrom
biernik	meander	meandry
narzędnik	meandrem	meandrami
miejscownik	meandrze	meandrach
wołacz	meandrze	meandry

przykłady:

(1.1) Charakterystycznym elementem krajobrazu są meandry głównej rzeki.

(1.2) Fasadę świątyni zdobił podwójny meander.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zakole, zakręt (rzeki)

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Meander mrz, meandryczność ż, meandrowanie n

czas. meandrować ndk.

przym. meandryczny, meandrowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Mäander

(1.2) z (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) meander
• baskijski: (1.1) meandro; (1.2) meandro
• bułgarski: (1.1) меандър m; (1.2) меандър m
• hiszpański: (1.1) meandro m; (1.2) meandro m
• niemiecki: (1.1) Mäander m, Krümmungsarm m; (1.2) Mäander m
• nowogrecki: (1.1) μαίανδρος m; (1.2) μαίανδρος m, γκρέκα ż
• rosyjski: (1.1) меа́ндр m
• słowacki: (1.1) meander m; (1.2) meander m
• ukraiński: (1.1) меа́ндр m; (1.2) меа́ндр m
• włoski: (1.1) meandro m; (1.2) meandro m

źródła:

meander (język angielski)

wymowa:

amer. IPA: /miˈændɚ/

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) meander

czasownik

(2.1) wić się, meandrować

(2.2) włóczyć się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: