napar

napar (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈnapar], AS: [napar]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spożywczy, leczniczy lub kosmetyczny płyn otrzymywany po zalaniu ziela (niekiedy owoców, kwiatów) gorącą wodą; zob. też napar w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	napar	napary
dopełniacz	naparu	naparów
celownik	naparowi	naparom
biernik	napar	napary
narzędnik	naparem	naparami
miejscownik	naparze	naparach
wołacz	naparze	napary

przykłady:

(1.1) Na przeziębienie dobrze jest pić napar z lipy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) napar z bratka / dziurawca / lipy / pokrzywy / rumianku / ziół

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wyciąg

hiponimy:

(1.1) herbata, kawa, yerba mate, herbata ziołowa

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. naparować dk., naparowywać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. wyciąg zimny • odwar • wyciąg • intrakt • macerat

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) infusion
• baskijski: (1.1) infusio
• francuski: (1.1) infusion ż
• hiszpański: (1.1) infusión ż
• łaciński: (1.1) infusio ż
• niemiecki: (1.1) Aufguss m
• nowogrecki: (1.1) αφέψημα n
• rosyjski: (1.1) навар m
• włoski: (1.1) infusione ż, tisana ż

źródła: