odjemnik

odjemnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔdʲˈjɛ̃mʲɲik], AS: [odʹi ̯ẽmʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mat. liczba, którą odejmujemy od innej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odjemnik	odjemniki
dopełniacz	odjemnika	odjemników
celownik	odjemnikowi	odjemnikom
biernik	odjemnik	odjemniki
narzędnik	odjemnikiem	odjemnikami
miejscownik	odjemniku	odjemnikach
wołacz	odjemniku	odjemniki

przykłady:

(1.1) W odejmowaniu 5 - 3 = 2 liczba 3 jest odjemnikiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odejmowanie n, odjemna ż

czas. odejmować ndk., odjąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) kentzaile
• bułgarski: (1.1) умалител m
• czeski: (1.1) menšitel m
• hiszpański: (1.1) sustraendo m
• kazachski: (1.1) азайтқыш
• nowogrecki: (1.1) αφαιρετέος m
• słowacki: (1.1) menšiteľ m
• węgierski: (1.1) kivonandó
• włoski: (1.1) sottraendo m, diminutore m

źródła: