plastyk

plastyk (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈplastɨk], AS: [plastyk]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) szt. osoba zajmująca się zawodowo plastyką; zob. też plastyk w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) zob. plastik

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od: plastyka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plastyk	plastycy
dopełniacz	plastyka	plastyków
celownik	plastykowi	plastykom
biernik	plastyka	plastyków
narzędnik	plastykiem	plastykami
miejscownik	plastyku	plastykach
wołacz	plastyku	plastycy

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plastyk	plastyki
dopełniacz	plastyku	plastyków
celownik	plastykowi	plastykom
biernik	plastyk	plastyki
narzędnik	plastykiem	plastykami
miejscownik	plastyku	plastykach
wołacz	plastyku	plastyki

przykłady:

(1.1) To znany artysta plastyk, jego obrazy wiszą w najlepszych galeriach.

(1.1) On pracuje w szkole, jest plastykiem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) artysta-plastyk

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) ceramik, gobeliniarz, grafik, malarz, plakacista, rzeźbiarz, scenograf, witrażysta

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. plastyczność ż, uplastycznienie n, plastyka ż

forma żeńska plastyczka

czas. uplastyczniać ndk., uplastycznić dk.

przym. plastyczny

przysł. plastycznie

(2.1) czas. uplastyczniać ndk., uplastycznić dk.

przym. plastykowy, plastikowy

przysł. plastikowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) výtvarník m
• esperanto: (1.1) plasto
• niemiecki: (1.1) Bildhauer m; (2.1) Kunststoff m

źródła: