protoplasta

protoplasta (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprɔtɔˈplasta], AS: [protoplasta], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) najstarszy znany przodek z jakiegoś rodu

(1.2) rzecz, od której się coś wywodzi

(1.3) biol. gatunek, od którego wywodzą się inne gatunki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	protoplasta	protoplaści
dopełniacz	protoplasty	protoplastów
celownik	protoplaście	protoplastom
biernik	protoplastę	protoplastów
narzędnik	protoplastą	protoplastami
miejscownik	protoplaście	protoplastach
wołacz	protoplasto	protoplaści

przykłady:

(1.1) Jan jest moim protoplastą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska protoplastka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) patriarca m
• nowogrecki: (1.1) γενάρχης m

źródła: