rocznik

rocznik (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wszystkie osoby urodzone w danym roku

(1.2) wszystkie osoby odbywające naukę, służbę itp. w danym roku

(1.3) określone rzeczy wytworzone w danym roku

(1.4) czasopismo ukazujące się raz na rok; zob. też rocznik w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rocznik	roczniki
dopełniacz	rocznika	roczników
celownik	rocznikowi	rocznikom
biernik	rocznik	roczniki
narzędnik	rocznikiem	rocznikami
miejscownik	roczniku	rocznikach
wołacz	roczniku	roczniki

przykłady:

(1.1) Rocznik siedemdziesiąty siódmy był całkiem dobry.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.4) almanach

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. półrocznik mrz, rok m, rocznica ż, roczniak m, roczek m

przym. roczny, coroczny, doroczny, śródroczny, rocznicowy, rocznikowy

przysł. rocznie, corocznie, dorocznie, rocznikowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-4) pol. rok + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.2) vit m
• angielski: (1.4) annual, yearly
• baskijski: (1.?) urtekari
• białoruski: (1.4) штогоднік m
• chiński standardowy: (1.2) w szkole: 年级 (niánjí)
• czeski: (1.?) ročník m
• esperanto: (1.1) samjarularo; (1.2) samjarularo, samklasanaro; (1.3) jargazeto, jarlibro
• francuski: (1.3) millésime m; (1.4) annuaire m
• galicyjski: (1.4) anuario m
• hiszpański: (1.?) anuario m
• interlingua: (1.?) annuario
• jidysz: (1.4) יאָרבוך n
• litewski: (1.?) gimimo metai m lm
• niemiecki: (1.1) Jahrgang m; (1.3) Baujahr n; (1.4) Jahrbuch n
• rosyjski: (1.4) ежегодник m
• turecki: (1.4) salname
• włoski: (1.?) annuario m

źródła: