sennik

sennik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsɛ̃ɲːik], AS: [sẽ•ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książka będąca zbiorem objaśnień snów

(1.2) środ. dziennik, w którym zapisuje się zapamiętane sny

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sennik	senniki
dopełniacz	sennika	senników
celownik	sennikowi	sennikom
biernik	sennik	senniki
narzędnik	sennikiem	sennikami
miejscownik	senniku	sennikach
wołacz	senniku	senniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) sennik egipski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) dziennik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sen m, senność ż

czas. śnić ndk.

przym. senny

przysł. sennie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) соннік m
• bułgarski: (1.1) съновник m
• duński: (1.1) drømmebog w
• niemiecki: (1.1) Traumbuch n
• norweski (bokmål): (1.1) drømmebok m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) draumebok ż, draumbok ż
• rosyjski: (1.1) сонник m
• słowacki: (1.1) snár m
• ukraiński: (1.1) сонник m

źródła: