windziarka

windziarka (język polski)

wymowa:

IPA: [vʲĩɲˈd͡ʑarka], AS: [vʹĩńʒ́arka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od windziarz

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	windziarka	windziarki
dopełniacz	windziarki	windziarek
celownik	windziarce	windziarkom
biernik	windziarkę	windziarki
narzędnik	windziarką	windziarkami
miejscownik	windziarce	windziarkach
wołacz	windziarko	windziarki

przykłady:

(1.1) Jak tylko weszliśmy do kabiny, windziarka wdusiła przycisk i dźwig pomknął w górę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. winda ż, windziarz mos, windowanie n, wywindowanie n, windówka ż

czas. windować ndk., wywindować dk.

przym. windowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: windziarz

• białoruski: (1.1) ліфцёрка ż
• rosyjski: (1.1) лифтёрша ż

źródła: