Вялікія Вайшнарышкі

Вялі́кія Вайшна́рышкі^[2] — вёска ў Беларусі, каля ракі Альшанкі. Уваходзяць у склад Граўжышкоўскага сельсавету Ашмянскага раёну Гарадзенскай вобласьці. Знаходзяцца ў пагранічнай зоне^[3].

Вялікія Вайшнарышкі лац. Vialikija Vajšnaryški
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гарадзенская
Раён:	Ашмянскі
Сельсавет:	Граўжышкоўскі
Насельніцтва:	62 чал. (2009)[1]
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1593
Нумарны знак:	4
Геаграфічныя каардынаты:	54°17′7″ пн. ш. 25°52′59″ у. д.
Вялікія Вайшнарышкі на мапе Беларусі ± Вялікія Вайшнарышкі Вялікія Вайшнарышкі

Назва

Асноўны артыкул: Войшнар

Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, іменная аснова -войш- (імёны ліцьвінаў Вайшыла, Войшын, Войшмунд; германскія імёны Woschel, Vussin, Vuisimundo) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага waiþs 'паляваньне', гоцкага waiþja 'паляўнічы', а аснова -нар- (імёны ліцьвінаў Ашнар, Нарэла, Эйнар; германскія імёны Asinar, Narelo, Einar) — ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'^[4]. Такім парадкам, імя Войшнар азначае «захаваны на паляваньні»^[5].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»^[6], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»^[7]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»^[8].

Насельніцтва

• 1999 год — 73 чалавекі
• 2009 год — 62 чалавекі^[1]