Вігайла

Вігайла — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, староста вількамірскі (1398).

Вігайла
лац. Vigajła / Vihajła

Асабістыя зьвесткі
Памёр	не раней за 1398[1]
Дзеці	Гінтаўт, Таліят (?)

Імя

Асноўны артыкул: Вігайла (імя)

Вігела або Вігал (Wigelo, Wigal^[2]) — імя германскага паходжаньня^[3]. Іменная аснова -віг- (-вік-) (імёны ліцьвінаў Вігунт, Вігмонт, Лодвік; германскія імёны Wigunt, Wigmunt, Lodvigus) паходзіць ад гоцкага і германскага wigs 'вайна, бойка', а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'^[4]. Такім парадкам, імя Вігайла азначае «жвавы ў бойцы»^[5] (тое ж, што і імя Гельвіх).

Адпаведнасьць імя Вігала германскаму імю Wigelo, засьведчанаму ў VIII стагодзьдзі, сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў^[6]. Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Wigel^[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Wygel (23 красавіка 1398 году)^[8]; Wigail, houptman czu Wolkomir^[9], Wigail, capitaneus in Wilkomir^[10] (12 кастрычніка 1398 году)^[11]; Викгаило (1398 год)^[12].

Біяграфія

Зь літоўскага баярскага роду. Меў брата Чупурну.

Выступаў як сьведка ў Гарадзенскай (23 красавіка 1398 году) і Салінскай (12 кастрычніка 1398 году) умовах з крыжакамі, дзе значыцца старостам вількамірскім.

Меў сына Гінтаўта і, магчыма, Таліята (у дакумэнце Чартарыйскага міру як сьведка выступае Таліят Вігайлавіч)^[13].