Даўбарова (Вялейскі раён)

Даўбаро́ва^[1] (таксама сустракаецца — Чаўлы́ткі, мн.^[1]) — вёска ў Беларусі, каля ракі Ментыні. Уваходзіць у склад Любанскага сельсавету Вялейскага раёну Менскай вобласьці.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Даўбарова.

Даўбарова лац. Daŭbarova
Мясцовая назва:	Чаўлы́ткі
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Менская
Раён:	Вялейскі
Сельсавет:	Любанскі
Насельніцтва:	▼2 чал. (2009)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1771
Паштовы індэкс:	222445
СААТА:	6213846021
Нумарны знак:	5
Геаграфічныя каардынаты:	54°38′20″ пн. ш. 26°57′47″ у. д.
Даўбарова на мапе Беларусі ± Даўбарова Даўбарова

Назва

Асноўны артыкул: Даўбор

Даўбэр (Dauber) — імя германскага паходжаньня^[2]. Іменная аснова -даў(г)- (імёны ліцьвінаў Даўгерд, Даўгер, Даўят; германскія імёны Daugaard, Dauharjis, Dowyatt) паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны'^[3][4], а аснова -бар- (-бор-) (імёны ліцьвінаў Барвід, Барвін, Барвін; германскія імёны Barvid, Barwin, Barwin) — ад гоцкага bara, baur 'чалавек, дзіця' (літаральна — «народжаны»)^[5]. Такім парадкам, імя Даўбор азначае «годнае нараджэньне»^[6].

Гісторыя

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) Даўбарова апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, у Вялейскім павеце спачатку Менскай, а з 1843 году — Віленскай губэрні.

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Даўбарова абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яно ўвайшло ў склад Беларускай ССР^[7]. Згодна з Рыскай мірнай дамовай 1921 году Куранец апынуўся ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, у гміне Куранец Вялейскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі. На 1931 год тут было 10 двароў^[8].

Насельніцтва

• 1931 год — 72 чал.^[8]