Даўбор

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Даўбор (Даўбар, Даўбэр, Даўбір, Дабар) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Доўбар[a] (Доўбэр, Даўпар).

Хуткія факты Паходжаньне, Мова(-ы) ...

Паходжаньне

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Даўбэр, Дэўбэр, Тэўбэр або Дабэр (Dauber, Deuber[1], Teuber[1], Daber[2][3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -даў(г)- (імёны ліцьвінаў Даўгерд, Даўгер, Даўят; германскія імёны Daugaard, Dauharjis, Dowyatt) паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны'[5][6], аснова -бар- (-бор-) (імёны ліцьвінаў Барвід, Барвін, Барвін; германскія імёны Barvid, Barwin, Barwin) — ад гоцкага bara, baur 'чалавек, дзіця' (літаральна — «народжаны»)[7], а аснова -бер- (-бір-) (імёны ліцьвінаў Бірын, Бірыбольд, Бэрвольд; германскія імёны Birin, Beribald, Berwoldus) — ад гоцкага baira[8], германскага bero 'мядзьведзь'[9]. Такім парадкам, імя Даўбор азначае «годнае нараджэньне»[10].

У Прусіі адзначалася прозьвішча Tauber[11], у тым ліку ў ваколіцах Мэмэлю[12].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Dabor (Хроніка Прускай зямлі)[13]; у Клецкои волости Петрищу Григоревичу шесть чоловеков бортников: Демид а два Добаревича (1440—1492 гады)[14]; nobiles… Steczko Dauborowycz… dominus Daubor (6 сьнежня 1522 году)[15]; Янель Довборовичъ[16], Довбор Товтвоишовичъ[17], Мартинъ а Лаврин Довборовичи[18], Лавринъ Довборовичъ[19] (1528 год); Яна Довборовича з братьею его (16 чэрвеня 1531 году)[20]; а служебника Бартоломеева Довборовича (8 сакавіка 1541 году)[21]; слуги путные браславские Довборовичи (8 лістапада 1555 году)[22]; стрелцы Верболовские Новое Воли… Юрю Довъбировичу (1557—1558 гады)[23]; боярин керновъский Янъ Бартламеевичъ Довбор (14 лістапада 1561 году)[24]; Езофъ Маркевичъ Доборъ… Петра Доборовича сынъ Янъ… Болтромей Доборовичъ… Станиславъ Доборовичъ (1567 год)[25]; я Андрей Даборъ… Андрей Даборъ рукою власною подписалъ (14 ліпеня 1596 году)[26]; бунтовниковъ… Хому Тавборовича… Хому Тоборовича (7 жніўня 1601 году)[27]; Jan Dauborowicz (1602—1615 гады)[28]; Jan Dawbor (3 чэрвеня 1656 году)[29]; Dauborowicz (1668 год)[30]; Daupor (1671—1681 гады)[31]; Dawborowicz (1677 год)[30]; Adam Daubor[32], na miejscu P. Michała Dowborowicza z przykupli od P. Augustyna Dowborowicza[33] (1690 год); Kazimierz Dowbor (1703 год)[34]; Daubory… Dołborow (1744 год)[35]; Maciej Douber (1746 год)[36]; Casimirus Doubar (11 сакавіка 1777 году)[37]; Jerzy Dauberewicz (1789 год)[38]; Joannem Dauborowicz (10 сьнежня 1794 году)[39]; Jerzy Dawbar (1803 год)[40]; Taberówna (1814 год)[41]; Szymon Dowbar (1802 год)[42]; Hieronm Daupar (1803 год)[43].

Remove ads

Носьбіты

  • Янель Даўборавіч — тавянскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
  • Даўбор Таўтвойшавіч — тавянскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
  • Марцін і Лаўрын Даўборавічы — смаленскія баяры, які мелі маёнтак у Браслаўскім павеце і ўпамінаюцца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
  • Лаўрын Даўборавіч — вількійскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
  • Ян Барталамеевіч Доўбар — кернаўскі баярын, які ўпамінаецца ў 1561 годзе
  • Уладзіслаў Доўбар Мусьніцкі († 1706) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, скарбнік полацкі[44]
  • Караль Доўбар Маркевіч — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, скарбнік берасьцейскі ў 1720—1735 гадох[45]
  • Ануфры Доўбар Мусьніцкі — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, скарбнік полацкі ў 1776 годзе[46]
  • Ян Доўбар — жыхар мястэчка Кублічаў (Полацкае ваяводзтва), які ўпамінаецца ў 1791 годзе[47]

Доўбары — парафіяне царквы ў Заслаўі на 1858 год[48].

Доўбары (Doubor) — прыгонныя з ваколіцаў Сьвянцянаў, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[49].

Доўбары гербаў Драгамір і Прыяцель — літоўскі шляхецкі род зь Віленскага павету[50].

Доўбары — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў Сьвянцянаў[51].

Доўбары гербу Здабар — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[52].

Дэбура-Макоўскія (Макоўскія з Доўбараў), Доўбары-Мусьніцкія і Даўбары-Мяшкоўскія — літоўскія шляхецкія роды[53]

Доўбар (Dowbor) — прозьвішча, зафіксаванае ў XIX стагодзьдзі ў ваколіцах Сувалкаў[54].

На тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Даўбер у летувізаванай форме[55].

Табера (Tabero) — прозьвішча, гістарычна зафіксанае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[56].

У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпаміналіся маёнткі Даўборышкі або Мусьнікі ў Ашмянскім павеце, Даўбароў у Менскім ваяводзтве, Даўборышкі або Больнікі ў Вількамірскім павеце, Даўборы ў Жамойцкім старостве, а таксама сяло Дзяўборышкі (Девборишки) або Падворнікі каля Мусьнікаў і фальваркі Даўбарова ў Менскім ваяводзтве і Даўбароўскі або Мхерын у Аршанскім павеце[57].

На 1905 год існавала ўрочышча Добар у Беластоцкім павеце Гарадзенскай губэрні[58].

Вёскі з назвай Даўбарова існуюць на гістарычных Ашмяншчыне і Меншчыне. На гістарычнай Браслаўшчыне існуе вёска Даўбарышкі.

Remove ads

Глядзіце таксама

Заўвагі

  1. Іншыя прыклады аналягічнага пераносу націску: імя Даўгерд і прозьвішча Доўгерд (Доўгірд), імя Даўмонт і прозьвішча Домант (Доўмант), імя Жыгімонт і прозьвішча Жыгмант

Крыніцы

Літаратура

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads