Пацейкі

Паце́йкі^[1] — вёска ў Беларусі, каля ракі Чайкі. Цэнтар сельсавету Капыльскага раёну Менскай вобласьці. Знаходзяцца за 10 км на паўночны захад ад Капылю, за 125 км ад Менску^[2].

Пацейкі лац. Paciejki
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Менская
Раён:	Капыльскі
Сельсавет:	Пацейкаўскі
Насельніцтва:	24 чал. (2019)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1719
СААТА:	6228839081
Нумарны знак:	5
Геаграфічныя каардынаты:	53°10′32″ пн. ш. 26°57′36″ у. д.
Пацейкі на мапе Беларусі ± Пацейкі Пацейкі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Назва

Асноўны артыкул: Пацейка

Поціка або Пуціка (Poticho, Putico) — імя германскага паходжаньня^[3]. Адпаведнасьць літоўскіх імёнаў на -ейка (-іка) германскім імёнам з суфіксам -к- (Вілейка — Wilico, Мінейка — Minnico, Радзейка — Radecke < Radacho і г. д.) сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў^[4].

Гісторыя

Пакроўская царква. 1902

Паселішча Пацейкі было вядома яшчэ ў XVI стагодзьдзі, а назва яго пайшла ад прозьвішча Пацей. Адам Пацей быў выхадцам з буйнога магнацкага роду і ўладальнікам гэтых мясьцін. У той час паселішча было цэнтрам воласьці Навагруадзкага павету, які належаў Радзівілам. У ХVIII стагодзьдзі яно ўвайшло ў склад Слуцкага павету. У 1793 годзе была пабудавана Пакроўская царква, якая, на жаль, не захавалася. У 1861 годзе адкрыта царкоўна-прыходскае вучылішча, пазьней — народнае вучылішча з рамесьленым клясам, у 1921 годзе — школа І ступені.

У 1924 годзе Пацейкі сталі цэнтрам сельсавета. У 20-я гады мінулага стагодзьдзя тут быў арганізаваны калгас імя Блюхера, які потым быў перайменаваны ў калгас «Радзіма», «Прагрэс», СВК «Пацейкі» і у 2000-х — ААТ «Прагрэс 2010».

Насельніцтва

• 2000 год — 421 чалавек, 153 двароў
• 2009 год — 402 чалавекі^[5]
• 2019 год — 377 чалавек