Родныя гоні (1927)

From Wikipedia, the free encyclopedia

Родныя гоні (1927)
Remove ads

«Ро́дныя го́ні»[a]  — месячнік літаратуры й культуры Заходняе Беларусі. Выдаваўся з сакавіка 1927 да кастрычніка 1927 году ў Вільні на беларускай мове. Выйшлі 6 нумароў. Орган Таварыства Беларускай Школы. Друкаваўся ў Беларускай друкарні імя «Францішка Скарыны» на Людвісарскай вул., дом 1. (па-летувіску: Liejyklos gatvė 1) (54°40′57.75″ пн. ш. 25°16′47.08″ у. д.)

Хуткія факты Тэматыка, Пэрыядычнасьць ...
Remove ads

Зьмест

Thumb
Беларуская гімназія ў Вільні. Мастацкая майстроўня. Зь левага боку сядзіць Язэп Драздовіч. «Родныя гоні» 1927 г. № 3, с. 8.
Thumb
Беларуская гімназія ў Клецку. «Родныя гоні» 1927 г. № 2, с. 11.

Мастацкае афармленьне Яэпа Горыда. У асобным разьдзеле асьвятлялася праца гурткоў ТБШ. Меліся рубрыкі «Культурныя навіны», «Кнігапіс».

У ім друкаваліся вершы і паэмы Максіма Багдановіча,[4] Міхася Васілька,[5] Натальлі Арсеньневай,[6][7][8][9][10] Аўгена Бартуля,[11][12] Піліпа Пестрака (пад крыптанімам «Зьвястун»),[13][14] Віктара Вальтара,[15] Францішка Грышкевіча,[16] Уладзіслава Грыневіча,[17] Хведара Ільяшэвіча,[18] Пётры Браславіча, Я. Букі, Аўгена Каршунянка; апавяданьні А. Мацейчыка, Палачанкі, пераклады з Уладзіслава Сыракомлі, Альфонса Дадэ.

Літаратуразнаўчыя працы: Вайцяховіча, І.-П.,[19] Антона Луцкевіча (пад крыптанімам «Антон Навіна»), ў тым ліку пра Максіма Багдановіча й Ядвігіна Ш.,[20][21][22][23] Ігната Дварчаніна пра Максіма Багдановіча й новыя зьвесткі пра жыцьцё Францішка Скарыны,[24][25][26] Міколы Ільяшэвіча пра творчасьць Вінцэнта Дунін-Марцінкевіча,[27] М. Чэмера пра творчасьць Натальлі Арсеньневай.[28][29]

Пра беларускую народную эстэтыку пісаў Рамуальд Зямкевіч (пад крыптанімам «Раман Суніца»),[30] пра зямельныя адносіны на Беларусі ў канцы 19 стагодзьдзя Адольфа Зянюка,[31] артыкул (начырк) Аляксандра Савіча пра беларускія школы XVI—XVIII ст. у Вільні.[32]

З нарысамі на пэдагагічныя тэмы выступаў Сяргей Паўловіч (пад крыптанімам «С. П.»),[33][34][35][36] Пётар Сяўрук (пад крыптанімам «Плебей») «Аб культурнай працы»,[37] пра акадэмічную канфэрэнцыю па рэформе беларускага правапісу і азбукі ў Менску Ян Станкевіч,[38][39][40] М. Станкевічыхі пра школы ў Злучаных Гаспадарствах Паўночнай Амэрыкі.[41]

Пра навучаньне беларусаў і літоўцаў ва ўнівэрсытэтах сярэдневяковай Нямеччыны пісаў Д. Масальскі,[42][43] артыкулы пра выдатных вучоных сьвету, матэрыялы з гісторыі асьветы, аб мове выкладаньня ў Віленскай духоўнай семінарыі.[44]

Часопіс друкаваў беларускія народныя песьні ў нотным запісе Вячаслава Багдановіча, Альбіна Стаповіча, Т. Трызны.[45][46][47][48]

У асобным разьдзеле асьвятляў працу гурткоў Таварыства беларускай школы.[49][50][51][52]

Remove ads

Рэдактары

  • Вера Дзегцяранка — №№ 1-4
  • М. Станкевіч — №№ 5-6

Крытыка, рэцэнзіі

Remove ads

Заўвагі

  1. Гоні (Гон) — старадаўняя народная мера даўжыні. Звычайна адлегласьць, пройдзеная запрэжаным у саху канём у адзін бок без павароту або частка ворнага поля, апрацаваная (узараная ці скошаная) за адзін прыём. Мера не заўсёды аднолькавая, залежала ад фізычных магчымасьцей чалавека й жывёлы, віду працы, таму ніколі не была афіцыйнай мерай, раўнялася прыблізна 80—100м.[1] [2] [3]

Крыніцы

Літаратура

Вонкавыя спасылкі

Глядзіце таксама

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads