Etrusk

Etrusk (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɛtrusk], AS: [etrusk] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. etn. przedstawiciel starożytnego ludu zamieszkującego Etrurię w środkowej Italii, wykształconego między XI a IX wiekiem p.n.e.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Etrusk	Etruskowie
dopełniacz	Etruska	Etrusków
celownik	Etruskowi	Etruskom
biernik	Etruska	Etrusków
narzędnik	Etruskiem	Etruskami
miejscownik	Etrusku	Etruskach
wołacz	Etrusku	Etruskowie

przykłady:

(1.1) Wśród Etrusków kobiety cieszyły się większą swobodą od Greczynek czy Rzymianek, czego przykładem może być to, że mogły brać udział w ucztach u boku mężów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Etruria ż, etruski mrz

forma żeńska Etruska ż

przym. etruski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Etruscan
• baskijski: (1.1) etruriar, etrusko
• białoruski: (1.1) этруск m
• bułgarski: (1.1) етруск m
• czeski: (1.1) Etrusk m
• francuski: (1.1) Étrusque
• hiszpański: (1.1) etrusco m
• niemiecki: (1.1) Etrusker m
• rosyjski: (1.1) этруск m
• słowacki: (1.1) Etrusk m
• szwedzki: (1.1) etrusker w
• ukraiński: (1.1) етруск m
• włoski: (1.1) etrusco m

źródła: