Etruska

Etruska (język polski)

wymowa:

IPA: [ɛˈtruska], AS: [etruska] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. etn. przedstawicielka starożytnego ludu zamieszkującego Etrurię w środkowej Italii, wykształconego między XI a IX wiekiem p.n.e.

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: Etrusk

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Etruska	Etruski
dopełniacz	Etruski	Etrusek
celownik	Etrusce	Etruskom
biernik	Etruskę	Etruski
narzędnik	Etruską	Etruskami
miejscownik	Etrusce	Etruskach
wołacz	Etrusko	Etruski

(2.1) zob. Etrusk

przykłady:

(1.1) Etruski cieszyły się większą swobodą od kobiet w Grecji czy Rzymie, czego przykładem jest prawo uczestniczenia w ucztach u boku mężów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Etruria ż

forma męska Etrusk m

przym. etruski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Etrusk

• białoruski: (1.1) этруска ż
• francuski: (1.1) Étrusque ż
• hiszpański: (1.1) etrusca ż
• niemiecki: (1.1) Etruskerin m
• rosyjski: (1.1) этруска ż
• szwedzki: (1.1) etruskiska w
• włoski: (1.1) etrusca ż

źródła: