autokar

autokar (język polski)

wymowa:

IPA: [awˈtɔkar], AS: [au̯tokar], zjawiska fonetyczne: u → ł 

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mot. autobus przeznaczony do długich podróży

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	autokar	autokary
dopełniacz	autokaru	autokarów
celownik	autokarowi	autokarom
biernik	autokar	autokary
narzędnik	autokarem	autokarami
miejscownik	autokarze	autokarach
wołacz	autokarze	autokary

przykłady:

(1.1) Podróż autokarem jest tańsza od jazdy koleją, ale zwykle trwa dłużej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / siedzieć w autokarze • kierować / jechać / podróżować autokarem • wsiadać do autokaru • wysiadać z autokaru • pełny / pusty / szybki / stary / wygodny / klimatyzowany autokar

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) autobus

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. autokarowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. auto + car

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bus, coach
• chorwacki: (1.1) autokar m
• czeski: (1.1) autokar m
• duński: (1.1) bus w
• francuski: (1.1) car m, autocar m
• hiszpański: (1.1) autocar m
• niemiecki: (1.1) Reisebus m
• nowogrecki: (1.1) πούλμαν n
• rosyjski: (1.1) туристический автобус m, автокар m
• słowacki: (1.1) autokar m
• ukraiński: (1.1) (туристи́чний) авто́бус m
• włoski: (1.1) pullman m, autopullman m

źródła:

autokar (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) mot. autokar

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	autokar	autokary
dopełniacz	autokaru	autokarů
celownik	autokaru	autokarům
biernik	autokar	autokary
wołacz	autokare	autokary
miejscownik	autokaru	autokarech
narzędnik	autokarem	autokary

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. autokarový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: