jedynak

jedynak (język polski)

wymowa:

IPA: [jɛˈdɨ̃nak], AS: [i ̯edỹnak], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba płci męskiej, która nie ma rodzeństwa; jedyny syn rodziny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jedynak	jedynacy
dopełniacz	jedynaka	jedynaków
celownik	jedynakowi	jedynakom
biernik	jedynaka	jedynaków
narzędnik	jedynakiem	jedynakami
miejscownik	jedynaku	jedynakach
wołacz	jedynaku	jedynacy

przykłady:

(1.1) Mój kolega Tomek jest jedynakiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jedynka ż, jedyneczka ż, jednostka ż, jedność ż, jednoczesność ż, zjednywanie n, zjednanie n, jednoczenie n, zjednoczenie n, jednanie n, zjednanie n, zjednywanie n, pojedynczość ż, jedynkowość ż, jednakość ż, jednakowość ż, pojednanie n

zdrobn. jedynaczek m

forma żeńska jedynaczka ż

czas. zjednywać ndk., zjednać dk., jednoczyć ndk., zjednać ndk., jednać ndk., zjednać dk., zjednywać ndk., pojednać dk.

przym. pojedynczy, jedynkowy, jednaki, jednakowy

przysł. pojedynczo, jedynkowo, jednako, jednakowo

zaim. jeden

licz. jeden

partyk. jedynie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) only child
• baskijski: (1.1) seme bakar
• czeski: (1.1) jedináček m
• duński: (1.1) enebarn n
• esperanto: (1.1) solinfano, solfilo
• francuski: (1.1) fils unique m
• hiszpański: (1.1) hijo único m
• niemiecki: (1.1) Einzelkind n
• nowogrecki: (1.1) μοναχογιός m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• słowacki: (1.1) jedinák m
• słoweński: (1.1) edinec m
• ukraiński: (1.1) одинак m
• wilamowski: (1.1) jedȳnok m, jedynok m
• włoski: (1.1) figlio unico m

źródła: