pedant

Podobna pisownia: Pedant

pedant (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɛdãnt], AS: [pedãnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek bardzo dokładny, przywiązujący dużą wagę do porządku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pedant	pedanci
dopełniacz	pedanta	pedantów
celownik	pedantowi	pedantom
biernik	pedanta	pedantów
narzędnik	pedantem	pedantami
miejscownik	pedancie	pedantach
wołacz	pedancie	pedanci
depr. M. i W. lm: (te) pedanty

przykłady:

(1.1) Ja jestem pedantem, a moja żona to straszna bałaganiara.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) formalista, skrupulant, skrupulat

antonimy:

(1.1) bałaganiarz

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pedantyczność ż, pedantyzm m, pedanteria ż

forma żeńska pedantka ż

przym. pedantyczny, pedanteryjny

przysł. pedantycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pedant
• białoruski: (1.1) педант m
• bułgarski: (1.1) педант m
• czeski: (1.1) puntičkář m
• hebrajski: (1.1) קפדן m (kapdan)
• interlingua: (1.1) pedante
• niemiecki: (1.1) Pedant m
• rosyjski: (1.1) педант m
• słowacki: (1.1) pedant m
• ukraiński: (1.1) педант m

źródła:

pedant (język angielski)

wymowa:

enPR: pĕdʹənt, IPA: /ˈpɛdənt/, SAMPA: /"pEd@nt/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) daw. nauczyciel, dyrektor szkoły

(1.2) człowiek chwalący się swoją erudycją

(1.3) pedant

odmiana:

(1.1-3) lp pedant; lm pedants

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pedantry

przym. pedantic

przysł. pedantically

związki frazeologiczne:

etymologia:

średniofranc. pedant, pedante < wł. pedante → nauczyciel

por. franc. pédant

uwagi:

źródła:

pedant (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) pedant

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pedant	pedanti
dopełniacz	pedanta	pedantů
celownik	pedantovi / pedantu	pedantům
biernik	pedanta	pedanty
wołacz	pedante	pedanti
miejscownik	pedantovi / pedantu	pedantech
narzędnik	pedantem	pedanty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) puntičkář

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pedantka, pedantičnost, pedantství, pedanterie

przym. pedantický, pedantický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

pedant (język niemiecki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. austr. pedantyczny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der pedante ein pedanter pedanter	die pedante eine pedante pedante	das pedante ein pedantes pedantes	die pedanten pedanten pedante
Gen.	słaba mieszana mocna	des pedanten eines pedanten pedanten	der pedanten einer pedanten pedanter	des pedanten eines pedanten pedanten	der pedanten pedanten pedanter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem pedanten einem pedanten pedantem	der pedanten einer pedanten pedanter	dem pedanten einem pedanten pedantem	den pedanten pedanten pedanten
Akk.	słaba mieszana mocna	den pedanten einen pedanten pedanten	die pedante eine pedante pedante	das pedante ein pedantes pedantes	die pedanten pedanten pedante

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pedantisch

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Pedanterie ż, Pedantismus m, Pedant m, Pedantin ż

przym. pedantisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: